Οι πρώτοι λογογράφοι εμφανίζονται στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. στην Ιωνία. Πρόκειται για συλλογείς γενεαλογικού, εθνογραφικού και γεωγραφικού υλικού με βάση προφορικές και γραπτές μαρτυρίες κυρίως από το χώρο της Aνατολής. Οι συγγραφείς αυτοί επιχειρούσαν να οργανώσουν το παρελθόν ιστορικά, σε πεζό λόγο, προσπαθώντας να ξεπεράσουν τις μυθικές και μεταφυσικές αντιλήψεις γι' αυτό. Σ' αυτή τους την προσπάθεια κινούνταν στο ίδιο πλαίσιο εξορθολογισμού της σκέψης από τους ίωνες φυσικούς φιλοσόφους. Δεν έπαψε όμως να διαπλέκεται στα έργα τους η ιστορία με το μύθο, με αποτέλεσμα, όπως λέει ο Θουκυδίδης, "οι λογογράφοι (...) περισσότερο ζήτησαν να τέρψουν τους ακροατές τους παρά να τους πουν την αλήθεια" (1,21).

Τα έργα των λογογράφων χωρίζονται σε διάφορα είδη: Οι Περίπλοοι, όπου περιγραφόταν η διαδρομή που ακολούθησε ο συγγραφέας σε κάποιο του ταξίδι. Γίνονταν αναφορές τόσο σε πρακτικές εμπειρίες (αποστάσεις μεταξύ λιμανιών, εκβολές ποταμών, επικίνδυνα σημεία, θέσεις με πόσιμο νερό κλπ.) όσο και σε ήθη και έθιμα των λαών που γνώρισε. Ως εκπρόσωπο αυτού του είδους γνωρίζουμε το Σκύλακα από τα Kαρύανδα που περιέγραψε το ταξίδι το οποίο έκανε προς το τέλος του 6ου αιώνα π.Χ. με εντολή του Δαρείου Α'. Ταξίδεψε από τον Ινδό ποταμό ως τον Αραβικό Κόλπο. Δυστυχώς σώζονται μόνον ελάχιστα λείψανα αυτού του έργου.

’λλο είδος είναι οι Ώροι, χρονικά πόλεων. Δε γνωρίζουμε εκπρόσωπο αυτού του είδους για την περίοδο πριν από τον Ηρόδοτο. Ερευνητές όμως υποστηρίζουν ότι ο Χάρων ο Λαμψακηνός, που έζησε μετά τους Περσικούς πολέμους, εκτός από δύο βιβλία με την ιστορία των Περσών (Περσικά) έγραψε και τέσσερα με τον τίτλο Ώροι Λαμψακηνών, στηριζόμενος σε παλιότερα ετήσια χρονικά. Ο σημαντικότερος από όλους τους λογογράφους και προδρόμους του Ηροδότου ήταν ο Εκαταίος ο Μιλήσιος. Έργα του είναι 4 βιβλία γενεαλογιών (Γενεηλογίαι) και 2 βιβλία περιγραφής της γης (Περιήγησιν), τα οποία συνόδευαν ένα χάρτη της (Γης Περίοδος).

| εισαγωγή | τέχνες | γράμματα | εκπαίδευση | θρησκεία |	Κλασική Εποχή
Σημείωση: Επιλέγοντας τις εικόνες μπορείτε να δείτε αυτές σε μεγέθυνση, καθώς και τις επεξηγήσεις τους. Οι υπογραμμισμένες παραπομπές (links) οδηγούν σε σχετικά με αυτές κείμενα, ενώ οι μη υπογραμμισμένες αποτελούν επεξηγηματικό γλωσσάρι.