Λίγο πριν από την ημέρα έναρξης των παραστάσεων καταρτιζόταν προκαταρκτικός κατάλογος των κριτών: τα ονόματα 500 Αθηναίων, 50 από κάθε φυλή, γράφονταν σε πινακίδια που τα έριχναν σε 10 υδρίες (μία για κάθε φυλή), τις οποίες σφράγιζαν και τοποθετούσαν στον οπισθόδομο του Παρθενώνα. Το πρωί της πρώτης μέρας των παραστάσεων έφερναν τις υδρίες στο θέατρο και από κάθε υδρία κλήρωναν ένα πινακίδιο. Οι δέκα που κληρώνονταν παρακολουθούσαν τις παραστάσεις και έγραφαν την κρίση τους σε πινακίδια. Με κλήρωση επίσης γινόταν η επιλογή των 5 κριτών, που η γνώμη τους ήταν αποφασιστική για το βραβείο και με κλήρωση οριζόταν η σειρά παρουσίασης των έργων του κάθε ποιητή.

Ακολουθούσε θυσία χοιριδίου και περιφορά των πίθων, που περιείχαν τις εισφορές των πόλεων της Δηλιακής συμμαχίας, πράξη που αποσκοπούσε στην επίδειξη της δύναμης που είχε η πόλη των Αθηνών. Κατόπιν γινόταν η παράδοση της στολής του οπλίτη στα ορφανά πολέμου που εκείνη τη χρονιά γίνονταν έφηβοι. Με την πράξη αυτή ο αθηναϊκός λαός αποδεσμευόταν από την ευθύνη της φροντίδας των ορφανών πολέμου, συγχρόνως δε έδειχνε ότι ξέρει να τιμά τους πολίτες που έπεσαν για την πατρίδα. Ακολουθούσε τελετή για να τιμηθούν τα άτομα εκείνα που διακρίθηκαν για την προσφορά τους στην πόλη και κατόπιν άρχιζε η παρουσίαση της πρώτης τετραλογίας.