Μετά την εισαγωγή του νέου φορολογικού συστήματος, το 378/7 π.Χ., αρκετές εισφορές επιβλήθηκαν προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα έξοδα των πολέμων των δεκαετιών 370 και 360 π.Χ. Την εποχή που επιβλήθηκε η τρίτη, το 373/2 π.Χ., η ίση αντιμετώπιση των φορολογούμενων είχε πάψει να ισχύει, ενώ μία επιπλέον επαχθής υποχρέωση, η προεισφορά, είχε επιβαρύνει τους εύπορους πολίτες. Σύμφωνα με αυτήν οι τριακόσιοι πλουσιότεροι Αθηναίοι, συμπεριλαμβανομένων και των πενήντα περίπου μετοίκων, οι οποίοι αναλάμβαναν ήδη τις λειτουργίες και ιδιαίτερα την τριηραρχία, ήταν υποχρεωμένοι να καταθέτουν στο ταμείο της πόλης προκαταβολικά το συνολικό ποσό της εισφοράς. Στη συνέχεια όφειλαν οι ίδιοι να εισπράξουν πίσω τα χρήματα που αντιστοιχούσαν σε κάθε έναν από τους υπόλοιπους φορολογούμενους. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλιζόταν η γρήγορη πληρωμή της εισφοράς στο δημόσιο ταμείο.
Αργότερα, οι τρεις πιο πλούσιοι από την κάθε συμμορία υποχρεώθηκαν να πληρώνουν προκαταβολικά το συνολικό ποσό που αναλογούσε στην ομάδα τους ως προεισφορά, ενώ οι ίδιοι αποζημιώνονταν -όπως οριζόταν- από τα υπόλοιπα μέλη.
 |
 |
| | εισαγωγή | γαιοκτησία-γεωργία | εμπόριο | μεταλλεία | | |||
| | κρατική πρόνοια | λειτουργίες | ιδιωτική περιουσία | | |||
| |||