Η κοινωνία της Αθήνας κατά την Κλασική περίοδο, όπως μας την παρουσιάζουν οι πηγές, είναι μια κοινωνία αντρών. Aυτό δεν αποτελεί ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης περιόδου, αλλά χαρακτηρίζει γενικότερα την Αρχαιότητα. Σε μια εποχή που οι πολεμικές συρράξεις ήταν καθημερινότητα, οι στρατιώτες είχαν εξέχουσα θέση στη ζωή της πόλης. Έτσι, ήταν αυτοί που έπαιρναν τα πολιτικά δικαιώματα και καθόριζαν τις εξελίξεις στην πόλη. Καθώς η δημοκρατία ασκούνταν άμεσα, η ενασχόληση με τα κοινά απασχολούσε σε μεγάλο βαθμό τους πολίτες, καθιστώντας αναγκαίους τους δούλους, οι οποίοι ασχολούνταν με τις αγροτικές εργασίες ακόμα και στα μικρά αγροκτήματα.

Η οικονομική κατάσταση του πολίτη καθόριζε και το κατά πόσον οι εργασίες αυτές θα γίνονταν εξ ολοκλήρου από δούλους. Οι άντρες των εύπορων στρωμάτων είχαν τη δυνατότητα όχι μόνο να παρευρίσκονται σε όλες τις πολιτικές εκδηλώσεις της πόλης, αλλά και να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους στα γυμναστήρια και στην Αγορά, όπου συζητούσαν κατά κανόνα πολιτικά θέματα και σχολίαζαν κοινωνικά γεγονότα, όπως για παράδειγμα τις εντυπώσεις τους από μια θεατρική παράσταση.

Προσφιλείς στην κατηγορία αυτή των αντρών ήταν και οι συγκεντρώσεις σε κάποιο σπίτι, όπου έτρωγαν, έπιναν, διασκέδαζαν και συζητούσαν για διάφορα θέματα. Πρόκειται για τα περίφημα συμπόσια, για τα οποία πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι ήταν η συνέχεια της πόλης μέσα στον οίκο. Δεδομένου ότι τα συμπόσια απαιτούσαν πολλά έξοδα, διοργανώνονταν μόνον από εύπορους κατοίκους, τόσο πολίτες όσο και μέτοικους. Για τους μέτοικους τα συμπόσια αποτελούσαν μια από τις δυνατότητες συμμετοχής τους στην κοινωνική ζωή της πόλης. Καθώς οι συγκεντρώσεις αυτές χαρακτηρίζονταν από την πολυτέλεια των σκευών που χρησιμοποιούνταν, αποτελούσαν μία επιπλέον πηγή εσόδων για τους τεχνίτες.

Οι άντρες των λιγότερο εύπορων οίκων ασχολούνταν βεβαίως και με τις εργασίες στα χωράφια. Ο ελεύθερος χρόνος γι' αυτούς ήταν πολυτέλεια, δεδομένου ότι η συμμετοχή στα διάφορα όργανα της πόλης ήταν υποχρεωτική. Διασκέδασή τους, ωστόσο, θα πρέπει να αποτελούσαν οι γιορτές, οι οποίες ήταν αρκετές.

Είναι προφανές ότι ο ενήλικας άντρας ήταν στο σπίτι ελάχιστες ώρες και ο ρόλος του σ' αυτό ήταν περιορισμένος, καθώς την ευθύνη των πρακτικών ζητημάτων είχαν οι γυναίκες.